Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΛΕΣΒΟΥ

Συμμετέχουμε στην απεργία της 22-23/2 Φεβρουαρίου.

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ:
ΤΡΙΤΗ 22-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ: 10 το πρωί για εξόρμηση- ενημέρωση στην αγορά της Μυτιλήνης (τραπεζάκι με υλικό σε κεντρικό σημείο της αγοράς)

ΤΕΤΑΡΤΗ 23-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ:10.30 συγκέντρωση στα ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ

Σε λιγότερο από ένα χρόνο
έχουμε απώλειες εισοδήματος πάνω από 30% ,
ισοπεδώνεται το ασφαλιστικό σύστημα,
τα δικαιώματά μας στην περίθαλψη μειώνονταν ραγδαία,
τα εργασιακά μας δικαιώματα γίνονται φύλλο και φτερό.

Μόνο κάποιος πολύ αφελής ή διαπλεκόμενος αρνείται να δει τη νέα θύελλα μέτρων που έχουν ετοιμαστεί, και κάποια εξαγγελθεί.
Μας ετοιμάζουν νέα μείωση μισθών με το νέο μισθολόγιο και τον πληθωρισμό.
Μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση που σημαίνει καταργήσεις και συνενώσεις σχολείων, αύξηση του αριθμού των μαθητών κατά τμήμα, σταμάτημα των διορισμών, αύξηση των ωρών
διδασκαλίας, κάλυψη των λειτουργικών εξόδων των σχολείων από τους γονείς, μαθητική διαρροή, σταμάτημα των προγραμμάτων στήριξης.
Ακολουθεί διάλυση των επικουρικών ταμείων που σημαίνει κλοπή των όσων καταβάλαμε μέχρι τώρα κάθε μήνα, ενώ η κλοπή που μας έγινε (και τα κλοπιμαία φύγανε για την Ελβετία) είναι αποδεκτή από το πολιτικό σύστημα.
Τα μέτρα που ξεκίνησαν στο όνομα της οικονομικής κρίσης έχουν μόνιμο χαρακτήρα με προγραμματισμό που ξεπερνά τα 20 χρόνια.
Αυτοί (κυβέρνηση, τρόικα) έχουν το πρόγραμμά τους. Και μας το σερβίρουν σε δόσεις, εκτιμώντας τις αντιδράσεις μας. Τα ΜΜΕ, συμπαραστάτες τους σε αυτή την προσπάθεια της χειραγώγησης.

Εμείς τι κάνουμε;
Εθελοτυφλούμε σαν την στρουθοκάμηλο;
Βλέπουμε τηλεόραση;
Πιστεύουμε σε λόγια ελπίδας (αναβάθμιση μέσω του …νέου μισθολογίου πιστεύουν οι αφελείς) που αποδεικνύονται συνέχεια ψεύτικα;
Αφήνουμε το μέλλον, δικό μας και των παιδιών στους αντιπροσώπους των κομματικών μηχανισμών που μας οδήγησαν εδώ;

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Αυτή τη στιγμή στο νησί:
• Ο κίνδυνος των συγχωνεύσεων είναι πλέον ορατός για αρκετά σχολεία.
• υπάρχουν συνάδελφοι μας ωρομίσθιοι που δουλεύουν για 4 ώρες την εβδομάδα (εξαγοράζοντας αδρά την προϋπηρεσία τους) και αρκετοί από αυτούς, που δεν έχουν ακόμη πληρωθεί.
• Υπάρχουν συνάδελφοι που δε τους δικαιολογούνται πλέον οδοιπορικά στο όνομα του ενιαίου δήμου.
• Oι νεοδιόριστοι συνάδελφοι είναι όμηροι της τριετίας.
• Υπάρχουν μαθητές που άλλαξαν σχολείο μεσούσης της σχολικής χρονιάς (μαθητές Αθλητικού).

Ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε την κατρακύλα είναι η αντίσταση. Είναι το μόνο που φοβούνται, το μόνο όπλο που έχει ο εργαζόμενος. Αρκεί να συσπειρωθεί, να στήσει ένα ρωμαλέο μέτωπο αντίστασης με συμμετοχή όλων των συναδέλφων, με πρόγραμμα και συνέπεια.
Από πολιτική, διοικητική και δυστυχώς συνδικαλιστική ηγεσία(βλέπε πλειοψηφία ΔΣ ΕΛΜΕ Λέβου) σερβίρονται οι θεωρίες της αναποτελεσματικότητας και του αναγκαίου κακού.

Παρόλα αυτά εμείς δεν ξεχνάμε ότι
Oι αγώνες και οι απεργίες του κλάδου έφεραν:
- το σημερινό ωράριο (αποτέλεσμα αγώνων και απεργιών διαρκείας την περίοδο 1977- 1980)
- τα επιδόματα που θέλουν να μας κόψουν (δεκαετια 1980 και 1990).
- Τα τμήματα των 25 μαθητών
- γκρέμισαν τον επιθεωρητισμό.

Έχουμε ηθική υποχρέωση και στη παλιότερη γενιά εκπαιδευτικών και στη νεότερη να υπερασπισθούμε την ιστορία μας και να εμποδίσουμε το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας εκπαίδευσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου